Рэфэрэндуму ня будзе. Лукашэнка выступіў са штогадовым пасланьнем да дэпутатаў і народу. Цытаты і камэнтары

Ставіцца задача разьвіцьця фінансавага рынку. Але для гэтага патрэбна стварэньне паўвартасных рынкавых інстытутаў. Напрыклад, фарміраваньне фондавага рынку. А гэта несумяшчальна зь беларускай сацыяльнай мадэльлю зь вялізным дзяржаўным сэктарам эканомікі.

Пра рост лічбавай эканомікі

Лукашэнка заявіў, што экспарт Парку высокіх тэхналёгій за год вырас на 25%. Да падпісаньня ўказу аб лічбавай эканоміцы рэзыдэнтам парку станавілася 1 кампанія ў месяц, а пасьля ўстуленьня ў сілу дакумэнта за тры месяцы ад пачатку году — ужо больш за паўсотні суб’ектаў.

​Раманчук: З рэцэсіі выходзім, але ня дзякуючы ўладам

Яраслаў Раманчук, кіраўнік фонду Мізэса, камэнтуе Лукашэнку:

«Так, з рэцэсіі пакрыху выходзім. Але дзякуючы выключна спрыяльным вонкавым фактарам. Найперш праз тое, што не патрабуе эканамічнай палітыкі: росту цэнаў на сусьветным рынку на нафтапрадукты і калійныя ўгнаеньні. Гэта ўсё дзякуючы нашай прыродзе, нашай зямлі».

«Прырост ВУП у 100 мільярдаў даляраў за пяцігодку атрымаць можна. Але пры адной умове — прэм’ерам стану я, а Кабякоў пойдзе ў адстаўку».

Пра ІТ-краіну

Лукашэнка нагадаў, што вядзецца праца на актуалізацыю заканадаўства аб разьвіцьці прадпрымальніцтва і папярэдзіў, каб чыноўнікі ня ўмешваліся са сваёй «самадзейнасьцю».

«Вымалёўваюцца контуры ІТ-краіны, што дазволіць нам заняць пачэснае месца ў глябальных працэсах. Беларусь павінна стаць правабным пунктам на мапе сьвету. І, дарэчы, чаму сёньня нашым людзям выгадна лятаць адкуль заўгодна — зь Вільні, з Кіева — толькі ня зь Менску. Так быць не павінна».

Лукашэнка кажа пра тое, што эканоміка павінна расьці, каб «даганяць разьвітыя краіны». На самай справе, апошнія 6 гадоў эканоміка Беларусі толькі падала, павялічваючы сваё адставаньне. ВУП Беларусі ў 2016 годзе ў далярах (5092) — меншы, чым у 2008 годзе (6367). Сярэдні заробак таксама цяпер яшчэ не дасягнуў узроўню 2010 году, тых самых славутых абяцаных «па пяцьсот» няма.

Ужо каторы год у пасланьнях Лукашэнкі ставіцца задача аддзяліць дзяржаўнае кіраваньне эканомікай ад камэрцыйнай дзейнасьці канкрэтных прадпрыемстваў. І каторы год нічога не мяняецца.

Пра перабудову

«Савету міністраў неабходна правесьці пераатэстацыю ўсіх кіраўнікоў — дырэктараў, міністраў. Усе мусяць адпавядаць патрабаваньням новага часу. Дзяржаўны апарат таксама мусіць перабудоўвацца — там павінны працаваць найлепшыя людзі, прафэсіяналы», — заявіў Лукашэнка.

Пра 100 мільярдаў даляраў росту ВУП

Лукашэнка падкрэсьліў, што сярэднетэрміновая ўстаноўка даведзена да ўсіх галінаў улады — рост ВУП за пяцігодку мае скласьці ня меней за 100 мільярдаў даляраў. І гэта тычыцца ня толькі традыцыйных суб’ектаў гаспадараньня — МАЗ, БелАЗ, МТЗ, «Беларуськалій».

«Неабходна дапамагаць бізнэсу ствараць новыя вытворчасьці. Час плянавай эканомікі адышоў у мінулае. Талковыя ўпраўленцы становяцца на вагу золата», — заявіў Лукашэнка.

Пра беларускую унікальнасьць

«Свой посьпех мы ствараем толькі розумам нашых людзей, і ў гэтым наша ўнікальнасьць,— заявіў Лукашэнка.— Але лёгкага жыцьця ня будзе, бо санкцыйныя войны так ці інакш закрануць і нас. Наша задача — быць адкрытымі для лепшага і расьці хутчэй за іншых. Яшчэ год таму мы былі настроеныя на больш сьціплыя вынікі, але руплівая праца дала вынік — нізкі ўзровень інфляцыі, аднаўленьне экспарту. Друкавальны станок няма патрэбы ўключаць. Упэўнена выходзім з двухгадовай рэцэсіі», — адзначыў Лукашэнка.

Пра вайсковую сілу

Паводле Лукашэнкі, зноў робіцца стаўка на вайсковую сілу як спосаб прасоўваньня сваіх інтарэсаў:

«Чуюцца галасы пра вяртаньне ня тое, што халоднай, а „ледзяной вайны“. Гэта шлях у нікуды. Тыя часы, калі дзяржавы маглі жыць і не азірацца на іншых, беззваротна мінулі. Вобраз сусьветнай эканомікі вызначаюць не асобныя эканомікі, а гіганцкія транснацыянальныя ўтварэньні».

Дасюль беларусы жылі думкай: абы не было вайны. Цяпер Лукашэнка прапануе новую формулу: абы не было рэвалюцыі.

Пра эпоху нестабільнасьці

Аляксандар Лукашэнка пачаў з заявы, што чалавецтва ўвайшло ў эпоху нявызначанасьці і працяглай нестабільнасьці:

«Больш няма месца, дзе можна схавацца і назіраць за тым, што адбываецца навокал. Абвастраецца барацьба за месца ва ўсясьветнай герархіі. Рост канфрантацыі проста зашкальвае. Нацыянальны эгаізм, эгацэнтрызм, ігнараваньне міжнародных нормаў становіцца правіламі міжнародных гульцоў. Разгортваюцца гандлёвыя войны — нават найбліжэйшы партнэр Расея блякуе доступ на свой рынак. Цукровыя, малочныя войны — таму пацьверджаньне».