“Птушкі пералётныя”. Бабруйск, Менск, Бэрлін, Нью-Ёрк, Мюнхен. Успаміны вэтэрана Радыё Свабода ў эфіры ад аўторка да суботы.
У сёньняшняй перадачы:
“Мама памерла ў кастрычніку 1974-га году. За гэты час у мяне сабралася шмат лістоў, дзе яна апісвала жахі ейнага арышту й жыцьця ў ссылцы.
Адразу пасьля арышту, падчас першага так званага "сьледзтва", сьледчы выбіў ёй пярэднія зубы. Празь некалькі дзён другі сьледчы вырваў ёй пасму валасоў. На адным з наступных допытаў гулялі зь ёй у мячык: кідалі ад адной сьцяны да другой.
Вось што мама пісала аб сваёй ссылцы ў лягеры “Суха-Бязводнае” (гэты лягер успамінае ў сваёй кніжцы «Архіпелаг ГУЛаг” Аляксандар Салжаніцын). Я пераклала гэтыя вытрымкі, бо мама пісала па-расейску:
“Некалькі разоў я была на валаску ад сьмерці. Пры пагрузцы ў вагоны лесаматэрыялу на мяне звалілася вялікае бервяно й моцна мяне пакалечыла. Я ня памятала, як апынулася ў шпіталі…”
Галіна Руднік: “Як сказаць па-ангельску “падымаць цаліну”?”
Галіна Руднік: “Наша бесклапотнае жыцьцё ў Мюнхэне хутка скончылася”
Галіна Руднік: “Падставы верыць, што нас слухаюць на Бацькаўшчыне, былі”
Галіна Руднік: “Абрамчык знайшоў кандыдатку ў беларускую рэдакцыю”
Галіна Руднік: "У Юлі і Паўла гэта было каханьне з першага погляду"
Галіна Руднік: “Пастар у часе вячэры сказаў: We are pregnant”
Галіна Руднік: “Заставалася толькі пераплыць акіян...”
Галіна Руднік: “Злучаныя Штаты, і ўсё!”
Галіна Руднік: “У беларускай гімназіі ўвесь час хацелася есьці...”
Галіна Руднік: “Такая дылда, а ня ведае, дзе яна нарадзілася!”
Галіна Руднік: “Радзіма чакае, Радзіма ўсё даравала”
Галіна Руднік: “У часе вайны ў Нямеччыне кожны крадзеж караўся расстрэлам”
Галіна Руднік: «У Бэрлін мы трапілі выпадкова»
Галіна Руднік. Танцуем з дзедам на пагарэлішчы
Галіна Руднік. Як мы ўпісвалі пераклады Арсеньневай у опэрныя лібрэта
Галіна Руднік. Чым закончыліся анэкдоты на кухні Шчагловых
Галіна Руднік: Тайна маёй лялькі
Галіна Руднік: Мамін лягер згадваў і Салжаніцын
Галіна Руднік: У сям’і камуніста нам сказалі, каб болей не прыходзілі
Галіна Руднік: “Колькі ворагаў народу аказалася на адной Пушкінскай вуліцы...”
Галіна Руднік: “У трыццаць сёмым мне было 7 гадоў...”
«Птушкі пералётныя». Прэм'ера да дня народзінаў "Свабоды"
“Мама памерла ў кастрычніку 1974-га году. За гэты час у мяне сабралася шмат лістоў, дзе яна апісвала жахі ейнага арышту й жыцьця ў ссылцы.
Адразу пасьля арышту, падчас першага так званага "сьледзтва", сьледчы выбіў ёй пярэднія зубы. Празь некалькі дзён другі сьледчы вырваў ёй пасму валасоў. На адным з наступных допытаў гулялі зь ёй у мячык: кідалі ад адной сьцяны да другой.
Вось што мама пісала аб сваёй ссылцы ў лягеры “Суха-Бязводнае” (гэты лягер успамінае ў сваёй кніжцы «Архіпелаг ГУЛаг” Аляксандар Салжаніцын). Я пераклала гэтыя вытрымкі, бо мама пісала па-расейску:
“Некалькі разоў я была на валаску ад сьмерці. Пры пагрузцы ў вагоны лесаматэрыялу на мяне звалілася вялікае бервяно й моцна мяне пакалечыла. Я ня памятала, як апынулася ў шпіталі…”
Галіна Руднік: “Як сказаць па-ангельску “падымаць цаліну”?”
Галіна Руднік: “Наша бесклапотнае жыцьцё ў Мюнхэне хутка скончылася”
Галіна Руднік: “Падставы верыць, што нас слухаюць на Бацькаўшчыне, былі”
Галіна Руднік: “Абрамчык знайшоў кандыдатку ў беларускую рэдакцыю”
Галіна Руднік: "У Юлі і Паўла гэта было каханьне з першага погляду"
Галіна Руднік: “Пастар у часе вячэры сказаў: We are pregnant”
Галіна Руднік: “Заставалася толькі пераплыць акіян...”
Галіна Руднік: “Злучаныя Штаты, і ўсё!”
Галіна Руднік: “У беларускай гімназіі ўвесь час хацелася есьці...”
Галіна Руднік: “Такая дылда, а ня ведае, дзе яна нарадзілася!”
Галіна Руднік: “Радзіма чакае, Радзіма ўсё даравала”
Галіна Руднік: “У часе вайны ў Нямеччыне кожны крадзеж караўся расстрэлам”
Галіна Руднік: «У Бэрлін мы трапілі выпадкова»
Галіна Руднік. Танцуем з дзедам на пагарэлішчы
Галіна Руднік. Як мы ўпісвалі пераклады Арсеньневай у опэрныя лібрэта
Галіна Руднік. Чым закончыліся анэкдоты на кухні Шчагловых
Галіна Руднік: Тайна маёй лялькі
Галіна Руднік: Мамін лягер згадваў і Салжаніцын
Галіна Руднік: У сям’і камуніста нам сказалі, каб болей не прыходзілі
Галіна Руднік: “Колькі ворагаў народу аказалася на адной Пушкінскай вуліцы...”
Галіна Руднік: “У трыццаць сёмым мне было 7 гадоў...”
«Птушкі пералётныя». Прэм'ера да дня народзінаў "Свабоды"