На памежных пераходах у гэтыя дні вялікія чэргі. Ажыятаж ахапіў і мясцовыя аўтарынкі. Застаецца дзесяць дзён да таго, калі мыты на патрыманыя іншамаркі ў Беларусі шматкроць узрастуць, бо будуць узьняты да ўзроўню расейскіх. Беларускія грамадзяне сьпяшаюцца выкарыстаць момант, каб пасьпець у апошні вагон. Сытуацыю дасьледуюць рэгіянальныя карэспандэнты "Свабоды".
Значную частку аўтамабільных чэргаў складаюць легкавікі з транзытнымі нумарамі
На беларуска-літоўскім памежжы — па-ранейшаму аўтамабільныя чэргі, і значную частку іх складаюць легкавікі з транзытнымі нумарамі.
Жыхар Віцебску Павал Левінаў дзеліцца ўражаньнямі:
"Перагоншчыкі ствараюць небясьпеку для свайго жыцьця, і для тых, хто навокал"
"У асноўным у чэргах стаяць перагоншчыкі ці пакупнікі машын. Яны распавядаюць, што даводзіцца эканоміць на ўсім: не сьпяць нармальна, не ядуць, бо няма часу. Віза выдаецца на тры дні, і за гэтыя тры дні трэба пасьпець даехаць, выбраць машыну, якая падабаецца, ці браць тую, што не падабаецца, і вярнуцца назад. Таму на мяжу яны прыяжджаюць увечары, стаяць яшчэ ноччу, а потым едуць у такім стане, што ствараюць небясьпеку і для свайго жыцьця, і для тых, хто навокал".
"На ПП "Каменны лог" — 150 аўтамабіляў, на пераходзе "Котлаўка" — 50".
У выходныя дні чэргі большыя, бо да "транзытнікаў" дадаюцца тыя, хто езьдзіць у Літву па прадукты ці тавары — за мяжой нешта можна набыць таньней, і людзі гэтым карыстаюцца. Увечары ў нядзелю 19 чэрвеня на пераходзе "Каменны лог" было каля 150 аўтамабіляў, а гэта 5—6 гадзін чаканьня.
У будні таксама даводзіцца чакаць, працягвае Павал Левінаў:
"На пераходзе "Катлоўка", бліжэйшым да Віцебску, цяпер 50 машын. А гэта зноў-такі 2—3 гадзіны чаканьня, бо ўсе машыны стаяць у адной чарзе — і замежныя, і аўто грамадзян Рэспублікі Беларусь, і машыны з транзытнымі нумарамі… Толькі на самім пераходзе яны разьяжджаюцца па розных калідорах, і бывае, што твой калідор вольны, але ты мусіш стаяць пяцідзясятым, каб трапіць на памежны пераход".
Пакуты аўтамабілістаў
Усе аўтамабілісты цярпяць на мяжы пэўныя нязручнасьці, але тыя, хто пераганяе ў Беларусь іншамаркі, пакуль мытнае афармленьне не падаражэла, пэўныя, што пакуты таго вартыя. Тлумачыць перагоншчык спадар Анатоль:
"З 1 ліпеня ўводзяцца новыя мытныя стаўкі — аднолькавыя для Беларусі, Расеі і Казахстану. Да 1 ліпеня ў Беларусі мыта ўдвая меншае. Што я бачу рэальна: да 1 ліпеня машын навязуць у Беларусь столькі, колькі за ўвесь мінулы год! Бо тыя, што будуць прыгнаныя пасьля 1 ліпеня, дужа падаражэюць".
У якіх межах можа адбыцца падаражэньне, спадар Анатоль прагназаваць не бярэцца. Ён мяркуе, што ўсе ахвотныя неяк знойдуць грошы, каб набыць машыну да 1 ліпеня. Але й пасьля гэтай даты істотнае падаражэньне бессэнсоўнае — у людзей проста няма вялікіх грошай.
"Мой аўтамабіль — ня сродак перасоўваньня, а ўжо прадмет раскошы…"
А вось спадарыня Людміла атрымае правы кіроўцы якраз у ліпені:
"Праз два тыдні я скончу аўташколу. Яшчэ ў лютым я мела вялікія пляны — купіць недарагую машыну. Патрабавалася б ад яе толькі адно — каб яна езьдзіла і вазіла мяне на працу… Але ў цяперашняй сытуацыі з мытнымі стаўкамі, з падаражэньнем паліва, з ростам даляра (бо 3 тысячы даляраў раней і 3 тысячы даляраў цяпер — гэта розныя грошы) аўтамабіль зноўку перастае быць сродкам перасоўваньня і робіцца прадметам раскошы".
"Зарабляючы на прыгоне аўтамабіля 500 даляраў, аўтагоншчык прыносіў у дзяржаўную казну 1000 эўра…"
Гарадзенцы, якія больш за дзясятак гадоў займаліся перагонкай аўта на продаж, кажуць, што 1 ліпеня скончыцца цэлая эпоха і ім давядзецца зьмяніць лад жыцьця.
У гарадзенцаў, якія пераганяюць аўта на продаж з-за мяжы, гэтымі днямі надта завозна. Прыкметна падрасьлі чэргі на ўвоз аўта. Як яны самі кажуць: цяпер няма калі есьці і спаць.
"Адзін мой аўтамабіль ужо купляюць, за іншым памчу ў Нямеччыну"
Размаўляю са спадарамі, якія ў ДАІ сьпяшаюцца ставіць ці здымаць прыгнаныя аўта. Адзін зь іх распавядае, што з раніцы знайшоўся пакупнік на ягонае аўта, а ўвечары ён ізноў едзе ў Нямеччыну — там яго чакае яшчэ адно аўта на перагонку.
Пытаюся: якая сытуацыя зараз на мяжы, ці доўга стаяць у чарзе?
"Зараз ажыятаж ізноў узрос"
Спадар: "Вядома, зараз ажыятаж ізноў узрос за апошнія два тыдні, значна больш увозіцца аўта ў Беларусь, і на мяжы чэргі ўтварыліся. Праўда, на розных граніцах гэта па-рознаму: дзе 4 гадзіны стаяць, дзе 8, але гэта залежна ад дня, часу…".
Другі спадар дадае, што апошнімі днямі стаяць і болей:
Спадар: "Мой знаёмы стаяў літаральна паўтара сутак".
Пытаюся спадароў: што яны зьбіраюцца цяпер рабіць, бо практычна страчваюць асноўны заробак?
Спадар: "Нічога страшнага — адпачнем. Потым ізноў працаваць. Я — перавозчык, вось надзену тэнт і паеду далей…".
"Цалкам гэты бізнэс не зачыніцца…"
Другі спадар: "Ня ведаю, пакуль цяжка нешта знайсьці. Тут з гэтымі курсамі валют пакуль не ўсталюецца, то нічога пэўнага ня знойдзеш".
Спадары з жалем зазначаюць, што скончылася цэлая эпоха іхняга бізнэсу. Распавядаюць, што гэты хлеб даваўся няпроста. Яны лічаць, што цалкам бізнэс не закрыецца — беларусы ўсё роўна не захочуць перасядаць на расейскія аўта.
"Наш нібыта "лёгкі хлеб" спраўна папаўняў дзяржаўную казну"
А яшчэ спадар з жалем зазначае, што за ўсе гады гэтай нялёгкай працы неаднойчы з вуснаў дзяржаўных чыноўнікаў яму даводзілася чуць папрок у свой бок наконт таго, што зарабляе "лёгкі хлеб". Праўда, спадар зазначае, што гэты ягоны "лёгкі хлеб" спраўна папаўняў дзяржаўную казну.
"Гоншчыкі" не разбазарвалі краіну і не наносілі эканамічных стратаў"
Спадар: "Разумееце, гэты бізнэс быў не такі, што мы нешта проста вывозілі з краіны і зараблялі толькі сабе. Кожны "гоншчык" кожны тыдзень прыносіў у эканоміку краіны 1 тысячу эўра. Мы зараблялі сабе 500 даляраў, а дзяржаве плацілі 1 тысячу эўра падатку. Вядома, у гэтай краіне ня ўсё можа быць легальна, сама гэтая краіна вымушае людзей парушаць законы. Але ў прынцыпе "гоншчыкі" не разаралі краіну і не наносілі эканамічных стратаў".
На пляцоўцы гарадзенскай ДАІ кожны дзень яшчэ дагэтуль рэгіструюцца і здымаюцца з уліку сотні аўта.
Заканчваецца эпоха танных машын
На якіх аўтамабілях будуць езьдзіць беларусы, калі мытнае афармленьне шматкроць падаражэе? Апытаньне жыхароў Горадні.
Спадар: "Што я думаю? Што лепей купіць старую іншамарку, чым новую расейскую, гэта мая думка. Ну, а ёсьць надзея на тое, што зробяць хаця б бяз права продажу машыны на два, на тры гады, каб чалавек мог маламаёмны для сябе купіць аўтамабіль. На сёньняшні дзень які ў нас заробак, скажыце? А калі яшчэ падвысяць кватэрную плату? А заробак на сёньняшні дзень — шэсьцьсот-сямсот тысяч. Гэта толькі па тэлевізары ўсё прыгожа, што мы атрымліваем пяцьсот даляраў. А ў рэальнасьці ведаеце, што мы атрымліваем. І што мы будзем? На роварах толькі езьдзіць".
Малады спадар: "Я ня ведаю, я з машынай. Думаю, што і кітайскія будуць купляць аўтамабілі, і расейскія таксама. Ну, і некаторыя людзі, думаю, будуць на старых езьдзіць машынах. Я буду на старых, новыя мне не падабаюцца, яны дрэнныя, няякасныя. У мяне "Пэжо-205", дваццаць год машыне, яна ідэальная".
"Ня вернемся да расейскіх машын, нейкую шчыліну знойдзем"
Спадар: "Цяжка адказаць. Але я думаю, што да расейскіх машын мы больш ня вернемся. Таму што замежная машына ёсьць замежная. Чуў, што там і "нісан", здаецца, зьбіраюць, але зборка расейская і зборка заходняя — гэта зусім розныя зборкі. Таму ня вернемся мы да расейскіх машын. Усё ж блізка мяжа, усё-ткі мы народ такі, што нешта знойдзем, нейкі пралаз знойдзем".
Спадарыня: "Нават ня ведаю, хацелася б сабе набыць машыну і, натуральна, буду шукаць, дзе таньней. Напэўна, нават у Расеі. Калі яна добрая — то чаму не? Можа быць нават расейская. Але плаціць такія грошы вялікія, напэўна, беларусы ня змогуць".
Малады спадар: "Людзі на якіх езьдзілі, на такіх і будуць езьдзіць. Хто пасьпеў купіць, той купіў, а хто не — той ужо не пасьпее. Таму што калі будзе растаможка, як у Расеі і Казахстане, то нерэальна. У нас ёсьць, 2006 году, пасьпелі купіць".
Спадар: "А якія варыянты? Толькі расейскія, давядзецца браць. З новым мытам набываць машыну проста няма сэнсу. Мэтазгодней купляць новую, адзінае — пытаньне крэдытаў. Я пасьпеў памяняць, спадзяюся, гадоў пяць паежджу, а там будзем бачыць. 2005 году машына, дастаткова новая, гадоў на пяць хопіць. З маіх знаёмых усе памянялі, па сваіх грашах, але стараліся набыць, а ў астатніх — як выйдзе".
Памежны камітэт: "У Беларусь штодня цяпер увозіцца больш за 2000 легкавых аўтамабіляў"
Карысную інфармацыю пра чэргі на беларускай мяжы можна цяпер штодзень даведацца па тэлефоне "гарачай лініі" Дзяржаўнага памежнага камітэту ў Менску: +375 (12) 216-26-12. У аўторак я скарыстаў такую магчымасьць і распытваў пра сытуацыю на памежным пераходзе "Варшаўскі мост".
Дзяжурная: "Зараз (на 13 гадзіну) на "Варшаўскім мосьце" няма аўтамабіляў на ўезд у Беларусь, а на выезд — 40 легкавых аўтамабіляў. Верагодна, што існуе чарга на сумежнай тэрыторыі ў Польшчы. Але ж мы там палічыць ня можам", — паведаміла дзяжурная памежнага камітэту ў Менску і ўдакладніла, што ў будні праз польска-беларускую мяжу ўвозіцца больш за дзьве тысячы легкавых аўтамабіляў, — гэта празь міжнародныя прапускныя пункты, такія, як "Варшаўскі мост", "Брузгі" ды іншыя. Але ж вы разумееце, што такі наплыў легкавога транспарту будзе да 1-га ліпеня. Лічаныя дні засталіся. Хутка скончыцца…".
Паводле падлікаў і прагнозу Дзяржаўнага памежнага камітэту, за першае паўгодзьдзе будзе ўвезена ня менш за 200 тысяч аўтамабіляў на 1,5 мільярда даляраў. Гэта столькі ж, колькі іншамарак было ўвезена за ўвесь мінулы год.
БЕЛАРУСКА-ЛІТОЎСКАЕ ПАМЕЖЖА
Значную частку аўтамабільных чэргаў складаюць легкавікі з транзытнымі нумарамі
На беларуска-літоўскім памежжы — па-ранейшаму аўтамабільныя чэргі, і значную частку іх складаюць легкавікі з транзытнымі нумарамі.
Жыхар Віцебску Павал Левінаў дзеліцца ўражаньнямі:
"Перагоншчыкі ствараюць небясьпеку для свайго жыцьця, і для тых, хто навокал"
"У асноўным у чэргах стаяць перагоншчыкі ці пакупнікі машын. Яны распавядаюць, што даводзіцца эканоміць на ўсім: не сьпяць нармальна, не ядуць, бо няма часу. Віза выдаецца на тры дні, і за гэтыя тры дні трэба пасьпець даехаць, выбраць машыну, якая падабаецца, ці браць тую, што не падабаецца, і вярнуцца назад. Таму на мяжу яны прыяжджаюць увечары, стаяць яшчэ ноччу, а потым едуць у такім стане, што ствараюць небясьпеку і для свайго жыцьця, і для тых, хто навокал".
"На ПП "Каменны лог" — 150 аўтамабіляў, на пераходзе "Котлаўка" — 50".
У выходныя дні чэргі большыя, бо да "транзытнікаў" дадаюцца тыя, хто езьдзіць у Літву па прадукты ці тавары — за мяжой нешта можна набыць таньней, і людзі гэтым карыстаюцца. Увечары ў нядзелю 19 чэрвеня на пераходзе "Каменны лог" было каля 150 аўтамабіляў, а гэта 5—6 гадзін чаканьня.
У будні таксама даводзіцца чакаць, працягвае Павал Левінаў:
"На пераходзе "Катлоўка", бліжэйшым да Віцебску, цяпер 50 машын. А гэта зноў-такі 2—3 гадзіны чаканьня, бо ўсе машыны стаяць у адной чарзе — і замежныя, і аўто грамадзян Рэспублікі Беларусь, і машыны з транзытнымі нумарамі… Толькі на самім пераходзе яны разьяжджаюцца па розных калідорах, і бывае, што твой калідор вольны, але ты мусіш стаяць пяцідзясятым, каб трапіць на памежны пераход".
Пакуты аўтамабілістаў
Усе аўтамабілісты цярпяць на мяжы пэўныя нязручнасьці, але тыя, хто пераганяе ў Беларусь іншамаркі, пакуль мытнае афармленьне не падаражэла, пэўныя, што пакуты таго вартыя. Тлумачыць перагоншчык спадар Анатоль:
"З 1 ліпеня ўводзяцца новыя мытныя стаўкі — аднолькавыя для Беларусі, Расеі і Казахстану. Да 1 ліпеня ў Беларусі мыта ўдвая меншае. Што я бачу рэальна: да 1 ліпеня машын навязуць у Беларусь столькі, колькі за ўвесь мінулы год! Бо тыя, што будуць прыгнаныя пасьля 1 ліпеня, дужа падаражэюць".
У якіх межах можа адбыцца падаражэньне, спадар Анатоль прагназаваць не бярэцца. Ён мяркуе, што ўсе ахвотныя неяк знойдуць грошы, каб набыць машыну да 1 ліпеня. Але й пасьля гэтай даты істотнае падаражэньне бессэнсоўнае — у людзей проста няма вялікіх грошай.
"Мой аўтамабіль — ня сродак перасоўваньня, а ўжо прадмет раскошы…"
А вось спадарыня Людміла атрымае правы кіроўцы якраз у ліпені:
"Праз два тыдні я скончу аўташколу. Яшчэ ў лютым я мела вялікія пляны — купіць недарагую машыну. Патрабавалася б ад яе толькі адно — каб яна езьдзіла і вазіла мяне на працу… Але ў цяперашняй сытуацыі з мытнымі стаўкамі, з падаражэньнем паліва, з ростам даляра (бо 3 тысячы даляраў раней і 3 тысячы даляраў цяпер — гэта розныя грошы) аўтамабіль зноўку перастае быць сродкам перасоўваньня і робіцца прадметам раскошы".
БЕЛАРУСКА-ПОЛЬСКАЕ ПАМЕЖЖА
"Зарабляючы на прыгоне аўтамабіля 500 даляраў, аўтагоншчык прыносіў у дзяржаўную казну 1000 эўра…"
Гарадзенцы, якія больш за дзясятак гадоў займаліся перагонкай аўта на продаж, кажуць, што 1 ліпеня скончыцца цэлая эпоха і ім давядзецца зьмяніць лад жыцьця.
У гарадзенцаў, якія пераганяюць аўта на продаж з-за мяжы, гэтымі днямі надта завозна. Прыкметна падрасьлі чэргі на ўвоз аўта. Як яны самі кажуць: цяпер няма калі есьці і спаць.
"Адзін мой аўтамабіль ужо купляюць, за іншым памчу ў Нямеччыну"
Размаўляю са спадарамі, якія ў ДАІ сьпяшаюцца ставіць ці здымаць прыгнаныя аўта. Адзін зь іх распавядае, што з раніцы знайшоўся пакупнік на ягонае аўта, а ўвечары ён ізноў едзе ў Нямеччыну — там яго чакае яшчэ адно аўта на перагонку.
Пытаюся: якая сытуацыя зараз на мяжы, ці доўга стаяць у чарзе?
"Зараз ажыятаж ізноў узрос"
Спадар: "Вядома, зараз ажыятаж ізноў узрос за апошнія два тыдні, значна больш увозіцца аўта ў Беларусь, і на мяжы чэргі ўтварыліся. Праўда, на розных граніцах гэта па-рознаму: дзе 4 гадзіны стаяць, дзе 8, але гэта залежна ад дня, часу…".
Другі спадар дадае, што апошнімі днямі стаяць і болей:
Спадар: "Мой знаёмы стаяў літаральна паўтара сутак".
Пытаюся спадароў: што яны зьбіраюцца цяпер рабіць, бо практычна страчваюць асноўны заробак?
Спадар: "Нічога страшнага — адпачнем. Потым ізноў працаваць. Я — перавозчык, вось надзену тэнт і паеду далей…".
"Цалкам гэты бізнэс не зачыніцца…"
Другі спадар: "Ня ведаю, пакуль цяжка нешта знайсьці. Тут з гэтымі курсамі валют пакуль не ўсталюецца, то нічога пэўнага ня знойдзеш".
Спадары з жалем зазначаюць, што скончылася цэлая эпоха іхняга бізнэсу. Распавядаюць, што гэты хлеб даваўся няпроста. Яны лічаць, што цалкам бізнэс не закрыецца — беларусы ўсё роўна не захочуць перасядаць на расейскія аўта.
"Наш нібыта "лёгкі хлеб" спраўна папаўняў дзяржаўную казну"
А яшчэ спадар з жалем зазначае, што за ўсе гады гэтай нялёгкай працы неаднойчы з вуснаў дзяржаўных чыноўнікаў яму даводзілася чуць папрок у свой бок наконт таго, што зарабляе "лёгкі хлеб". Праўда, спадар зазначае, што гэты ягоны "лёгкі хлеб" спраўна папаўняў дзяржаўную казну.
"Гоншчыкі" не разбазарвалі краіну і не наносілі эканамічных стратаў"
Спадар: "Разумееце, гэты бізнэс быў не такі, што мы нешта проста вывозілі з краіны і зараблялі толькі сабе. Кожны "гоншчык" кожны тыдзень прыносіў у эканоміку краіны 1 тысячу эўра. Мы зараблялі сабе 500 даляраў, а дзяржаве плацілі 1 тысячу эўра падатку. Вядома, у гэтай краіне ня ўсё можа быць легальна, сама гэтая краіна вымушае людзей парушаць законы. Але ў прынцыпе "гоншчыкі" не разаралі краіну і не наносілі эканамічных стратаў".
На пляцоўцы гарадзенскай ДАІ кожны дзень яшчэ дагэтуль рэгіструюцца і здымаюцца з уліку сотні аўта.
Заканчваецца эпоха танных машын
На якіх аўтамабілях будуць езьдзіць беларусы, калі мытнае афармленьне шматкроць падаражэе? Апытаньне жыхароў Горадні.
Спадар: "Што я думаю? Што лепей купіць старую іншамарку, чым новую расейскую, гэта мая думка. Ну, а ёсьць надзея на тое, што зробяць хаця б бяз права продажу машыны на два, на тры гады, каб чалавек мог маламаёмны для сябе купіць аўтамабіль. На сёньняшні дзень які ў нас заробак, скажыце? А калі яшчэ падвысяць кватэрную плату? А заробак на сёньняшні дзень — шэсьцьсот-сямсот тысяч. Гэта толькі па тэлевізары ўсё прыгожа, што мы атрымліваем пяцьсот даляраў. А ў рэальнасьці ведаеце, што мы атрымліваем. І што мы будзем? На роварах толькі езьдзіць".
Малады спадар: "Я ня ведаю, я з машынай. Думаю, што і кітайскія будуць купляць аўтамабілі, і расейскія таксама. Ну, і некаторыя людзі, думаю, будуць на старых езьдзіць машынах. Я буду на старых, новыя мне не падабаюцца, яны дрэнныя, няякасныя. У мяне "Пэжо-205", дваццаць год машыне, яна ідэальная".
"Ня вернемся да расейскіх машын, нейкую шчыліну знойдзем"
Спадар: "Цяжка адказаць. Але я думаю, што да расейскіх машын мы больш ня вернемся. Таму што замежная машына ёсьць замежная. Чуў, што там і "нісан", здаецца, зьбіраюць, але зборка расейская і зборка заходняя — гэта зусім розныя зборкі. Таму ня вернемся мы да расейскіх машын. Усё ж блізка мяжа, усё-ткі мы народ такі, што нешта знойдзем, нейкі пралаз знойдзем".
Спадарыня: "Нават ня ведаю, хацелася б сабе набыць машыну і, натуральна, буду шукаць, дзе таньней. Напэўна, нават у Расеі. Калі яна добрая — то чаму не? Можа быць нават расейская. Але плаціць такія грошы вялікія, напэўна, беларусы ня змогуць".
Малады спадар: "Людзі на якіх езьдзілі, на такіх і будуць езьдзіць. Хто пасьпеў купіць, той купіў, а хто не — той ужо не пасьпее. Таму што калі будзе растаможка, як у Расеі і Казахстане, то нерэальна. У нас ёсьць, 2006 году, пасьпелі купіць".
Спадар: "А якія варыянты? Толькі расейскія, давядзецца браць. З новым мытам набываць машыну проста няма сэнсу. Мэтазгодней купляць новую, адзінае — пытаньне крэдытаў. Я пасьпеў памяняць, спадзяюся, гадоў пяць паежджу, а там будзем бачыць. 2005 году машына, дастаткова новая, гадоў на пяць хопіць. З маіх знаёмых усе памянялі, па сваіх грашах, але стараліся набыць, а ў астатніх — як выйдзе".
МЕНСК
Памежны камітэт: "У Беларусь штодня цяпер увозіцца больш за 2000 легкавых аўтамабіляў"
Карысную інфармацыю пра чэргі на беларускай мяжы можна цяпер штодзень даведацца па тэлефоне "гарачай лініі" Дзяржаўнага памежнага камітэту ў Менску: +375 (12) 216-26-12. У аўторак я скарыстаў такую магчымасьць і распытваў пра сытуацыю на памежным пераходзе "Варшаўскі мост".
Дзяжурная: "Зараз (на 13 гадзіну) на "Варшаўскім мосьце" няма аўтамабіляў на ўезд у Беларусь, а на выезд — 40 легкавых аўтамабіляў. Верагодна, што існуе чарга на сумежнай тэрыторыі ў Польшчы. Але ж мы там палічыць ня можам", — паведаміла дзяжурная памежнага камітэту ў Менску і ўдакладніла, што ў будні праз польска-беларускую мяжу ўвозіцца больш за дзьве тысячы легкавых аўтамабіляў, — гэта празь міжнародныя прапускныя пункты, такія, як "Варшаўскі мост", "Брузгі" ды іншыя. Але ж вы разумееце, што такі наплыў легкавога транспарту будзе да 1-га ліпеня. Лічаныя дні засталіся. Хутка скончыцца…".
Паводле падлікаў і прагнозу Дзяржаўнага памежнага камітэту, за першае паўгодзьдзе будзе ўвезена ня менш за 200 тысяч аўтамабіляў на 1,5 мільярда даляраў. Гэта столькі ж, колькі іншамарак было ўвезена за ўвесь мінулы год.