У Магілёве перад пагрозай зносу апынуўся ўнікальны будынак гарадзкой архітэктуры канца 19 стагодзьдзя.
Пра тое, што дом у завулку Камісарыяцкім, 17 зьбіраюцца зьнішчыць, паведамілі ягоныя жыхары. У атрыманых імі з гарвыканкаму лістах заяўляецца, што міжведамасная камісія прызнала будынак аварыйным і не прыдатным для пражываньня. Да канца 2013 году людзі павінныя зьехаць з сваіх кватэраў.
Пра тое, што будынак зьнясуць, у лістах наўпрост не гаворыцца. Ёсьць аднак спасылка на артыкул 88 Жыльлёвага кодэксу, у якім тлумачыцца, на якую жылплошчу могуць прэтэндаваць жыльцы. У першым пункце артыкулу, на які спасылаюцца чыноўнікі, і гаворыцца пра знос будынка.
У жыльлёва-камунальнай управе Ленінскага раёну Магілёва на пытаньне пра знос будынка адказалі:
— Прызнаны не прыдатным для пражываньня і не зьяўляецца помнікам архітэктуры.
— Дык там жа вісіць ахоўны мэдальён…
— Я ня ведаю, што там вісіць, але не зьяўляецца. Статус скасавалі.
У гарвыканкаме ж зьвесткі камунальнікаў абверглі. Заявілі, што будынак у завулку Камісарыяцкім, 17 застаецца гісторыка-культурнай каштоўнасьцю.
«Ніхто гэты аб’ект са сьпісу гісторыка-культурнай спадчыны не выключаў. Калі будынак знаходзіцца ў аварыйным стане, дык яму патрэбная рэстаўрацыя, але ніяк ня знос», — заявіла супрацоўніца гарвыканкаму.
Цяпер у доме заселеныя толькі чатыры кватэры. У некаторых прапісана да дзясятка чалавек. Людзям выдзяляюць жылплошчу адпаведную той, на якой яны пражываюць цяпер. З гэтым многія не згаджаюцца. Некаторыя змагаюцца, а некаторыя чакаюць новага жытла з выгодамі цывілізацыі:
«Па колькасьці жыльцоў у кватэрах жылплошчы нам ніхто даваць ня будзе. Адразу вам кажу. У нас тут ёсьць і па адзінаццаць чалавек прапісаных. Дзяржава не жадае забясьпечваць кватэрамі сваіх грамадзян», — зазначыла адна з жыхарак дому.
Тое, што дом аварыйны, для людзей не навіна. Як яны сьцьвярджаюць, будынак не рамантаваўся некалькі дзесяцігодзьдзяў. Некаторыя ягоныя канструкцыі ў любы момант могуць абваліцца. У нежылых кватэрах даўно павыбіваныя шыбы.
У доме першы паверх — цагляны, другі — драўляны. У ім пячное ацяпленьне, адсутнічае каналізацыя. Прыбіральня ў двары. Будынак за трыста мэтраў ад гарвыканкаму. Побач узьведзены шматпавярховік пад даўніну. Па суседзтве яшчэ адзін стары нежылы драўляны будынак. Той, хто жыве па суседзтве з помнікам архітэктуры, не хавае, што старому дому наканавана памерці, бо дужа ласае месца ён займае.
Дом гэты — адзіны ацалелы зь некалі мноства падобных збудаваньняў у горадзе. Паводле музэйных зьвестак, такімі дамамі, характэрнымі толькі для Магілёва, забудоўваліся цэлыя мясцовыя раёны.
Пра тое, што будынак зьнясуць, у лістах наўпрост не гаворыцца. Ёсьць аднак спасылка на артыкул 88 Жыльлёвага кодэксу, у якім тлумачыцца, на якую жылплошчу могуць прэтэндаваць жыльцы. У першым пункце артыкулу, на які спасылаюцца чыноўнікі, і гаворыцца пра знос будынка.
У жыльлёва-камунальнай управе Ленінскага раёну Магілёва на пытаньне пра знос будынка адказалі:
— Прызнаны не прыдатным для пражываньня і не зьяўляецца помнікам архітэктуры.
— Дык там жа вісіць ахоўны мэдальён…
— Я ня ведаю, што там вісіць, але не зьяўляецца. Статус скасавалі.
На будынку яшчэ вісіць ахоўны мэдальён
У гарвыканкаме ж зьвесткі камунальнікаў абверглі. Заявілі, што будынак у завулку Камісарыяцкім, 17 застаецца гісторыка-культурнай каштоўнасьцю.
«Ніхто гэты аб’ект са сьпісу гісторыка-культурнай спадчыны не выключаў. Калі будынак знаходзіцца ў аварыйным стане, дык яму патрэбная рэстаўрацыя, але ніяк ня знос», — заявіла супрацоўніца гарвыканкаму.
Старая аздоба на драўлянай частцы будынка
Цяпер у доме заселеныя толькі чатыры кватэры. У некаторых прапісана да дзясятка чалавек. Людзям выдзяляюць жылплошчу адпаведную той, на якой яны пражываюць цяпер. З гэтым многія не згаджаюцца. Некаторыя змагаюцца, а некаторыя чакаюць новага жытла з выгодамі цывілізацыі:
«Па колькасьці жыльцоў у кватэрах жылплошчы нам ніхто даваць ня будзе. Адразу вам кажу. У нас тут ёсьць і па адзінаццаць чалавек прапісаных. Дзяржава не жадае забясьпечваць кватэрамі сваіх грамадзян», — зазначыла адна з жыхарак дому.
Тое, што дом аварыйны, для людзей не навіна. Як яны сьцьвярджаюць, будынак не рамантаваўся некалькі дзесяцігодзьдзяў. Некаторыя ягоныя канструкцыі ў любы момант могуць абваліцца. У нежылых кватэрах даўно павыбіваныя шыбы.
У доме першы паверх — цагляны, другі — драўляны. У ім пячное ацяпленьне, адсутнічае каналізацыя. Прыбіральня ў двары. Будынак за трыста мэтраў ад гарвыканкаму. Побач узьведзены шматпавярховік пад даўніну. Па суседзтве яшчэ адзін стары нежылы драўляны будынак. Той, хто жыве па суседзтве з помнікам архітэктуры, не хавае, што старому дому наканавана памерці, бо дужа ласае месца ён займае.
Дом гэты — адзіны ацалелы зь некалі мноства падобных збудаваньняў у горадзе. Паводле музэйных зьвестак, такімі дамамі, характэрнымі толькі для Магілёва, забудоўваліся цэлыя мясцовыя раёны.
Будынак па суседзтве. Даўно нежылы