Лінкі ўнівэрсальнага доступу

«Асудзілі ні за што». Як 20 рабочых МНПЗ паспрабавалі пачаць страйк


Страйк рабочых Мазырскага НПЗ 30 кастрычніка
Страйк рабочых Мазырскага НПЗ 30 кастрычніка

Супрацоўнікі заводу расказалі Свабодзе, што цяпер адбываецца на прадпрыемстве, дзе людзі выходзілі з плякатамі супраць гвалту.

Работнікі Мазырскага нафтаперапрацоўчага заводу перад працоўнай зьменай сабраліся на прахадной, каб прадэманстраваць сваю салідарнасьць з калегамі, якіх раней затрымалі і судзілі за падтрымку страйку на «Гродна Азоце» ды іншых прадпрыемствах. Пра гэта Свабодзе паведаміў удзельнік сустрэчы, які прасіў не называць яго сапраўднага імя.

«2 лістапада на заклік у заводзкім чаце нас адгукнулася чалавек 20. Проста пастаялі перад прахадной 25 хвілін, не заходзячы на прадпрыемства, пагаварылі. Прыехалі міліцыянты з РАУС, з ДАІ, аднаго рабочага адвялі ў машыну, запісалі зьвесткі і адпусьцілі. І толькі тады людзі пайшлі працаваць», — паведаміў супрацоўнік МНПЗ.

«Што там была нейкая акцыя, дык я і ня ведаю. Яны сябе ніяк не абазначалі. А што міліцыя прыяжджае да прахадной, дык былі і сёньня раніцай. Палохаюць ці што, невядома», — камэнтуе падзеі на прахадной МНПЗ старшыня заводзкай арганізацыі Беларускага незалежнага прафсаюзу Юры Швец.

Акцыі пратэсту на МНПЗ

29 кастрычніка рабочы заводу Вячаслаў Астанін выйшаў да прахадной з плякатам «Ці ня сорамна перад Азотам?» і прастаяў зь ім усяго некалькі хвілін. Рабочага затрымалі ахоўнікі і перадалі міліцыянтам з Мазырскага РАУС, а там на Астаніна склалі пратакол за несанкцыянаваны пікет. Рабочы працуе далей, але чакае выкліку ў суд.

На наступны дзень, 30 кастрычніка, яшчэ пяць работнікаў Мазырскага нафтаперапрацоўчага заводу далучыліся да пратэсту. Непадалёк ад прахадной яны сталі з плякатамі супраць гвалту і беззаконьня з боку АМАПу і, прастаяўшы гэтак 20 хвілін, разышліся па працоўных месцах. Двух зь пікетоўцаў, тэхніка Тацяну Казловіч і эканаміста Мікалая Жлобу, затрымалі ўжо ў канцы дня, а 2 лістапада судзілі. Мікалая Жлобу асудзілі на 10 дзён адміністрацыйнага арышту, Тацяну Казловіч аштрафавалі на 810 рублёў.

«Нам пра суды амаль нічога ня кажуць»

Учора, 2 лістапада, Юры Швец быў на судзе над Мікалаем Жлобам.

«Чалавек з цалкам станоўчай характарыстыкай, вельмі інтэлігентны, разумны. Асудзілі ні за што. Далі 10 сутак за плякат супраць гвалту, а назвалі гэта заклікам да страйку, хоць закліку не было. Але калі ў краіне беззаконьне, як можна не пратэставаць?» — абураецца Юры Швец, расказваючы пра суд.

Са словаў Юрыя, на суд у якасьці сьведак былі выкліканыя іншыя тры ўдзельнікі акцыі пратэсту супраць гвалту — інжынэр Дзьмітры Каменскі, намесьнік начальніка ўстаноўкі Канстанцін Янкін і начальнік аддзелу дыспэтчарскай службы Рэнат Надршын.

«Але да суду яны не дабраліся — усіх затрымалі. Цяпер сядзяць у ізалятары, чакаюць суду, а калі будуць іх працэсы, ня кажуць. Увогуле людзям пра затрыманьні даюць вельмі мала інфармацыі, па сутнасьці, амаль нічога», — мяркуе Юры Швец.

На Мазырскім нафтаперапрацоўчым заводзе працуе больш за 5 тысяч чалавек, зь іх звыш 600 — сябры мясцовай філіи Беларускага незалежнага прафсаюзу. У незалежным прафсаюзе і асуджаны на арышт эканаміст Мікалай Жлоба.

Якую дапамогу яму зможа аказаць прафсаюз?

«Наша галоўная задача — каб ня звольнілі чалавека, каб ён захаваў працу, змог далей забясьпечваць сям’ю. Але зь Мікалаем ужо адбылася рэч, якую я пакуль не магу патлумачыць. Яго затрымалі 30 кастрычніка, праседзеў у міліцыі выходныя, а ў панядзелак, 2 лістапада, ужо звольнілі нібыта з прычыны ўласнай заявы па згодзе бакоў. Так кажуць у адміністрацыі.

Ня ведаю, што там у міліцыі зь ім адбылося, што напісаў заяву на звальненьне, хоць нікуды сыходзіць раней не зьбіраўся. Малады яшчэ, мае дзіця. Як выйдзе з «сутак», будзем думаць, як яму дапамагчы. Яшчэ адзін з затрыманых, Канстанцін Янкін, таксама сябра нашага прафсаюзу. Усім, чым можам, будзем дапамагаць. Але трэба, каб людзі самі не падпісвалі сабе, як той казаў, «сьмяротныя прысуды», — сказаў Юры Швец.

Якія настроі цяпер сярод рабочых Мазырскага нафтаперапрацоўчага заводу?

Супрацоўнік, які браў удзел у флэшмобе каля прахадной, цалкам вызначыць іх ня ўзяўся.

«У жніўні як праходзілі сходы на заводзе, дык быў лес рук тых, хто галасаваў за Ціханоўскую. І цяпер людзі засталіся пры сваёй думцы, што яна перамагла Лукашэнку, але ў асноўнай масе абараняць свой выбар праз страйк людзі не гатовыя. Або вагаюцца. Мэнталітэт такі — паляшуцкі. Асьцярожнічаюць, трымаюцца за працу», — мяркуе працаўнік. Паводле яго, пры сярэднім заробку на МНПЗ у 2 тысячы рублёў ён зарабляе толькі тысячу, але і гэта для Мазыра — добрыя грошы, таму страціць працу ён не хацеў бы.

Думку суразмоўцы дапаўняе назіраньнямі за шмат гадоў працы лідэр заводзкага незалежнага прафсаюзу Юры Швец.

«Ды гэта не мэнталітэт у іх, а хітрасьць. І большасьць беларусаў, на жаль, такія. Хочуць зьменаў, але каб іх зрабілі іншыя. Ня думаюць пра тое, што мы пакінем дзецям, якую краіну. Таму пакуль у нас і правяць баль людзі ў пагонах ды са зброяй», — лічыць Юры Швец.

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG